മഴ ഒരു സ്വപ്നം പോലെ പെയ്തൊഴിയുമ്പോള്
ഞാന് ആ സ്വപ്ന വീഥികളില്
ഏകാകിനിയായി അലയുകയായിരുന്നു........
ആ സ്വപ്നങ്ങളെ ഞാന് എന്നിലീക്ക് തന്നെ വലിച്ചടുപ്പിക്കുകയായിരുന്നു........
അങ്ങനെ ,
വര്നമില്ലാത്ത മുത്ത്മനികലായി പൊഴിഞ്ഞ അവയ്ക്ക്
വര്ണ്ണങ്ങള് പകരുകയായിരുന്നു.......
മഴ ഞാന് ആവുകയായിരുന്നു ....ഞാന് മഴയും.....
ഞങ്ങള് തനിച്ചായിരുന്നു ....എന്നും.....
മഴ നനയാതെ....നനയാതെ ഇരുന്നിട്ടും ഇന്നും ഞാന് ഒറ്റയ്ക്ക് തന്നെ......
തകര്ന്നു വീഴുന്ന മുത്ത് മണികള് പോലെ
നഷ്ട സ്വപ്നങ്ങള് ഉണ്ടെങ്കിലും ......
മനസ്സില് ഒരു മഴക്കാലം സൂക്ഷിച്ചു കൊണ്ട്......
ഞാന് തനിചിരിക്കുന്നു......
എന്നും ഞാന് തനിച്ചു തന്നെയായിരിക്കും.........!!!!!!!
No comments:
Post a Comment